TEBU

TEBU…. anTEB ing qolBU…. Anteb iku abot, dene Qolbu iku roso pangroso ing sakjroning daging kang sinebut daging ati. Bedo surasane, yen anteb ing qolbu tembunge disuroso siji - siji, yoiku anteb iku abot / bobot. Dene qolbu iku ati, mulo yen di dadek ake ukoro banjur nduweni suroso bobot timbangane ati, biso ugo ngemu suroso atine kabotan anggone arep ngayahi pegaweyan. 

Anteb ing qolbu wis dadi ukoro kang ngadeg dewe, ora pinisah, malahan wus biso kasebut paribasan, kang ngemu suroso, roso ati kang manteb. 

Keno ngopo roso ati kang manteb disanepak ake karo uwit tebu ?. 

Uwit tebu yen diwaspadak ake nduweni oyot tan bisa diwilang. Dene oyot tebu kang cendak - cendak iku, nyatane biso nyonggo uwit kang ngadeg jejer luwih dowo lan luwih gede tinimbang oyote. Iku perlambang, dene oyot kang cendak bae, biso nyonggo uwit kang luwih duwur. Opo maneh yen oyote dowo. 

Semono ugo manungso,..... sak sopo o bae, yen gelem ngluru ilmu, kanthi dasar oyot kang bener wewatone, iso dipestek ake arep nduweni paugeran lan biso ngadeg njejer sak enggo uwit tebu kang luwih dowo tinimbang oyote.

Tebu kang ngadeg ngejejer, lan nduweni wit kang maujud ros-rosan, ugo nduweni wigati ne perlambang, yen sak barang gawe iku mesti kanthi tahapan. Ros sing ngisor dewe, ora pati dowo, banjur sinambung ros ing sak nduwure rodo dowo, iku mono perlambang yen manungso ugo mboko setitik anggone ngluru ilmu dalasan pangetrapane. 

Ora mung cinondro soko wujud bae, ananging tebu ugo biso di roso. Rasaning tebu kang legi, ing perangan ngisor luwih legi tinimbang perangan nduwur, nduweni perlambang, yen menungso dewoso, wis sakmestine kudu nduweni roso kang luwih becik, yen kabandingake  karo sak padane sing durung ngancik dewoso umur lan akeh anggone ngluru ilmu kanggo oyot uripe. 

Ewo dene, saperangan wong kang wus dewoso umur, nanging isih durung kagungan oyot kang akeh, iku ugo ono, lan lumrah. 

Ngampil istilah dene anteb ing qolbu ( hati yang mantap sesuai dengan syariah, kaidah dan hukum yang benar ). Iki wis ngandung makno kang duwur, mergo wus sesambetan soko punjer sejatine ilmu ngaurip … kamongko sejatine ilmu iku sumbere soko kitabulloh Al Qur’an.

Mulo ono salah sawijining Auliya ngudo roso ;  dene tondo - tandane kabahagian lan keberuntungan ne wong mukmin iku ; Yen ilmune nambah, nambah ugo roso tawadhu’ lan roso asihe. Semono ugo ono pepenget ; Udinen Ma’rifatulloh.

Mugi panjenengan lan kula kaperang ing golongane wong kang mengkene. Aamiin.

Salam,